Język grecki, greka (stgr. Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.W kulturze europejskiej zaadaptowany, obok łaciny, jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie ...

Sztuki wyzwolone (stgr. ἐγκύκλιος παιδεία, łac. artes liberales, studia liberalia, disciplinae liberales, artes saeculares, saeculares litterae, artes magnae) lub siedem sztuk wyzwolonych (łac. septem artes liberales) – system podstawowej, ogólnej i uniwersalnej edukacji ukształtowany w IV wieku przed Chrystusem, powszechnie stosowany w starożytnych Grecji i Rzymie ...

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.Zaświadczona od połowy II tysiąclecia p.n.e. w Indiach, Europie (stąd przymiotnik „indoeuropejskie”) oraz Azji Zachodniej, współcześnie w użyciu na wszystkich zamieszkałych kontynentach.Obejmuje kilkaset spokrewnionych ze sobą języków bądź etnolektów, którymi …

Mitologia grecka – zbiór mitów przekazywanych przez starożytną grecką tradycję opowieści o bogach i herosach, wyjaśniających miejsce człowieka w świecie, oraz samo funkcjonowanie świata, jego stworzenie i historię.Z mitologii czerpano wiedzę na temat świata i rozwijano na tej podstawie normy etyczne wyznaczające miejsce człowieka w ustalonym porządku świata.

Język wersji Nazwa własna języka Strony Artykuły Pliki Edycje Użytkownicy Aktywni uż. Admini 1: aa: afar: ... grecki: Ελληνικά: 639 071 ... Nāhuatlahtōlli, nci, klasyczny nahuatl; Nāhuatlahtōlli, ncj, nahuatl (Sierra Puebla)

Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.Litery alfabetu służyły Grekom także do zapisu liczb oraz jako notacja muzyczna.Alfabet ten stworzono pod wpływem kontaktów z ludami Lewantu.Alfabet grecki wywodzi się z alfabetu fenickiego.

Starożytna Grecja – cywilizacja, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego.Starożytna Grecja uważana jest za kolebkę cywilizacji zachodniej.Grecka kultura, sztuka, mitologia, filozofia i nauka zostały za ...

Platon (gr. Πλάτων, Plátōn; ur. 424/423 p.n.e., zm. 348/347 p.n.e.) – filozof grecki, Ateńczyk, twórca tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.Sformułował podstawy idealizmu i racjonalizmu, a poprzez swą działalność literacką i pedagogiczną wprowadził takie zagadnienia jak teoria dobra, metoda dialektyczna, teoria idei, teoria sprawiedliwości czy matematyczna …

1913 – Konstandinos Doksiadis, grecki architekt, urbanista (zm. 1975) 1914 – Teodor Ojzerman, rosyjski historyk filozofii pochodzenia żydowskiego (zm. 2017) 1915: Dmitrij Olejniczenko, radziecki pułkownik pilot (zm. 1951) Nikollë Troshani, albański duchowny katolicki, biskup, administrator apostolski diecezji Durrës-Tirana (zm. 1994)

Retoryka (stgr. ῥητορική τέχνη, łac. rhetorica) – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.W starożytności retoryka była nie tylko specjalną dziedziną nauki i sztuki, ale …