Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.Wywodzą się ze wspólnego języka pragermańskiego.. W swojej wczesnej fazie rozwoju języki germańskie miały najprawdopodobniej kontakt z bliżej nieokreślonym substratem językowym (przypuszczalnie któregoś z języków …

Języki indoeuropejskie; Języki italskie; Języki romańskie; Języki zachodnioromańskie; Język oksytański; Status oficjalny język urzędowy: Katalonia Ethnologue: 6b zagrożony↗: Kody języka Kod ISO 639-1↗: oc Kod ISO 639-2↗: oci Kod ISO 639-3↗: oci: IETF: oc Glottolog: occi1239: Ethnologue: oci: WALS occ, pro: SIL: oci W Wikipedii

Języki świata – na świecie używanych jest ponad 7 tysięcy języków. ... Języki irańskie; Języki italskie (wraz z językami romańskimi) Języki nuristańskie; Języki słowiańskie; Języki tocharskie (wymarłe) Języki tracko-ormiańskie; oraz luźno związane ze sobą, wymarłe języki paleobałkańskie (w tym języki ilirskie)

Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.Pochodzą od języka prasłowiańskiego, który rozpadł się na dialekty regionalne w wyniku wielkiej ekspansji Słowian w pierwszej połowie I tysiąclecia n.e. Używanie języków słowiańskich jest wyznacznikiem przynależności do ludów słowiańskich, które prócz ...

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.Zaświadczona od połowy II tysiąclecia p.n.e. w Indiach, Europie (stąd przymiotnik „indoeuropejskie”) oraz Azji Zachodniej, współcześnie w użyciu na wszystkich zamieszkałych kontynentach.Obejmuje kilkaset spokrewnionych ze sobą języków bądź etnolektów, którymi …

Języki celtyckie – grupa językowa w obrębie języków indoeuropejskich, wywodząca się z rekonstruowanego języka praceltyckiego.Określenia „celtyckie” wobec tych języków użył po raz pierwszy Edward Lhuyd w 1707. Języków celtyckich dawniej używano na rozległym obszarze, obejmującym znaczne połacie zachodniej i południowej Europy oraz Azję Mniejszą, obecnie …

Neapol (wł. Napoli (['n a: p o l i], Wymowa i), nap. Nàpule, łac. Neapolis z gr. he nea polis (wymowa ['n a: p ə l ə] lub ['n a: p u l ə]), dosł. „nowe miasto”) – miasto położone w południowych Włoszech, w centrum Zatoki Neapolitańskiej.Stolica regionu Kampania oraz Prowincji Neapol.Miasto położone jest u podnóża Wezuwiusza.Neapol liczący w 2021 r. 922 094 …

Język polski, polszczyzna – język lechicki z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należą również czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.Jest językiem urzędowym w Polsce oraz należy do oficjalnych języków Unii Europejskiej.Ocenia się, że jest mową ojczystą ok. 44 mln ludzi na świecie (w literaturze …

Łacina, język łaciński (łac.lingua latina, sermo latinus, latinum, latinitas) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.. Łacina ukształtowała się prawdopodobnie w II tysiącleciu przed naszą erą, jako język mieszkańców Lacjum w środkowej Italii.Była językiem ojczystym Rzymian.Do jej zapisywania używano alfabetu łacińskiego, który jest ...

The Italic languages form a branch of the Indo-European language family, whose earliest known members were spoken on the Italian Peninsula in the first millennium BC. The most important of the ancient languages was Latin, the official language of ancient Rome, which conquered the other Italic peoples before the common era.The other Italic languages became extinct in the …